De eerste reisverhalen

Hallo allemaal,

Eindelijk even tijd (genomen) om een verhaaltje te schrijven op mijn weblog. Inmiddels is het alweer 10 dagen geleden dat ik samen met Jildau op Schiphol stond om te beginnen aan ons grote avontuur. Nu 10 dagen later zijn we drie steden en tientallen verhalen en ontmoetingen verder.

Allereerst het begin. Na een ontzettend lange reis van in totaal 43 uur (van deur tot deur) kwamen we dan eindelijk aan. Aangezien op Tapei bleek dat we niet waren ingecheckt voor de vlucht was het toch even spannend of onze bagage wel zou aankomen in Sydney, maar gelukkig werd deze nachtmerrie ons bespaard en konden we met onze backpacks op weg maar ons eerste hostel. Toch wel weer spannend, want wat zullen we daar aantreffen. Gelukkig blijkt het hostel netjes en schoon te zijn. Dit hostel is dan ook onze thuisbasis van de eerste 3 dagen. De dag van aankomst zijn we beide gesloopt, maar we besluiten toch de stad nog even te verkennen. Nadat we een rondje hebben gemaakt besluiten we snel ons bedje op te zoeken om deze vervolgens na 14 uur (ja, echt zo lang!!!!!) weer te verlaten. Met frisse moed gaan we mee met de citywalk die gratis wordt aangeboden door het hostel. Het is een 3,5 uur durende tocht waarbij we langs de toeristische trekpleisters van Sydney gaan. Tijdens de tocht komen we in gesprek met twee meisjes uit Groningen, die een soortgelijke reis als ons maken. Het klikt en we blijven na de tocht nog even hangen voor een drankje in het cafe. We spreken 's avonds weer af om nog een avondje in de bar door te brengen. Het wordt een gezellig avondje en we wisselen na deze avond nog even wat gegevens uit, zodat we elkaar later wellicht nog op kunnen zoeken in Nieuw-Zeeland, want ja ook zij gaan daar nog heen. De volgende ochtend slapen we lekker uit en maken ons daarna klaar voor een dagje strand. We gaan met de boot naar Manly beach, een super mooi strand en ook de boottocht er naar toe was de moeite waard. De volgende dag zijn we vroeg vertrokken om de bus te nemen naar Canberra. 's Avonds nog de grootste moeite gehad om alles weer in onze backpack te krijgen. We zijn er toch wel achter gekomen dat we deze bij het weg gaan toch wel erg vol hebben gedaan en het dus een heel gepuzzel is om deze weer in te pakken. Laten we hopen dat we daar nog handigheid in krijgen deze reis.

De busreis naar Canberra duurt zo'n 3,5 uur. Er wordt ons bij vertrek vertelt dat het vandaag erg warm gaat worden, zo'n 40 graden in Canberra. Deze temperaturen lijken nog steeds onwerkelijk als ik bedenk dat we een paar dagen daarvoor nog gewoon met 9 graden in Nederland zaten. Eenmaal in Canberra blijkt er geen woord van gelogen, het is echt ontzettend warm. Toch besluiten Jildau en ik, dapper dat we zijn, een fiets te gaan huren om zo de stad te gaan verkennen en het war memorial museum te gaan bezoeken. We sluiten een goede deal met het huren van de fietsen, door een handeltje te doen met een tweetal meiden die de fietsen net terug wilden brengen. Voor 5 dollar hebben we de hele dag nog de beschikking over de fiets. Een koopje en erg welkom voor deze 'arme' backpackers. Op het eerste gezicht lijkt het fietsen fantastisch en genieten we met volle teugen, maar al snel wordt het ons toch wel erg warm. Aangekomen bij het museum zijn we bijna uitgedroogd en door onze energie heen, oftewel eerst een half uur bijkomen voordat we een rondje gaan maken door het museum. We worden een aantal keer raar aangekeken door de bezoekers en medewerkers als ze horen dat wij hier op de fiets heen zijn gekomen met deze hitte. Tsja, we zijn Hollanders of we zijn het niet, fietsen zit toch in ons bloed. Oow ja, het fietsen op zich was ook nog wel een beproeving, aangezien we links moesten fietsen en gewoon naast de auto's fietsten op de autowegen. Op een blundertje van mij na, een keertje de rotonde de andere kant op willen nemen, ging het ons nog redelijk goed af. Een goede oefening voor straks als we met de auto Australië verder gaan ontdekken.

De volgende dag blijkt nog zo'n warme dag te worden en we besluiten daarom vroeg ons bedje op te zoeken om ook weer vroeg op te staan zodat we voor het warmst van de dag al een aantal dingen hebben gezien. We willen namelijk het parlementsgebouw en het nationaal museum van Australië nog gaan bekijken. We besluiten om alles met de benenwagen te gaan doen, maar dit neemt toch weer meer tijd in beslag dan we vooraf hadden ingecalculeerd, dus voor het warmste van de dag zijn we alleen nog maar bij de parlementsgebouwen geweest en we lopen dus weer met 40 graden door de straten van Canberra. De hitte sloopt ons opnieuw, maar we zetten door. We hebben een doel met een mooi vooruitzicht, namelijk de airco. In het museum hebben we even een rondje gedaan, maar eigenlijk viel het mij heel erg tegen. Oftewel; weer snel op 'huis' aan. In de buurt van het hostel gaan we op zoek naar de dichtstbijzijnde bakkerij of iets dergelijks om daar een gebakje te scoren, aangezien Jord vandaag jarig is. En omdat we niet op zijn eigen feestje kunnen zijn, besluiten we gewoon samen een feestje te vieren voor zijn verjaardag.

Ook vrijdag blijven we nog in Canberra. Het plan was om door te reizen naar Melbourne maar er was geen plaats meer in de bus, dus er zat niks anders op dan nog een dag in Canberra te blijven. Aangezien we alles wel zo'n beetje gezien hebben in de stad, gaan we op zoek naar ander vermaak. Om te beginnen in de swimmingpool van het hostel. Het water is erg koud, maar met een goede work out merken we er niks meer van. De calorieën van het gebakje moeten weer verbrand worden. Burnen, burnen en nogmaals burnen. Toch wel een beetje het thema tot nu toe tijdens de reis. Het is ofwel calorieën burnen of onze huid die aan het burnen is. :p De rest van de dag doen er vooral even praktische zaken zoals de was en eten koken. Ons stapelbed verandert in no time in een waslijn, om zo alle kleren weer droog te krijgen voordat we naar Melbourne vertrekken. 's Avonds gaan we nog een rondje hardlopen. Ja mensen, we zijn echt wezen hardlopen. Voor iedereen die niet geloofde dat we het zouden gaan doen; het begin is er. Daarna kunnen we met een goed gevoel ons bedje inkruipen en vallen we in een diepe slaap.

Op naar een nieuwe stad. Na een busreis van zo'n 10 uur komen we aan bij onze nieuwe stop, Melbourne. De laatste stad voordat we naar Cairns vliegen en vanuit daar verder gaan reizen met de auto. Na een nachtje slapen verlaten we vroeg ons bed, aangezien we zoveel mogelijk willen zien in de anderhalve dag die we hebben in Melbourne. We willen graag met de gratis shuttle bus, die ons langs alle bezienswaardigheden van Melbourne brengt, mee. Maar eenmaal bij de busstop komt er helemaal geen bus en draait het dus uit op een teleurstelling. We lopen dus maar weer terug naar het hostel en besluiten om de tram te nemen naar de Australian Open om te kijken of we nog tickets kunnen krijgen. We kunnen eventueel tickets krijgen voor die dag, maar dan krijg je voor veel geld eigenlijk maar heel weinig, dus we kopen tickets voor de volgende dag, zodat we de hele dag mee kunnen nemen. Oftewel we kunnen weer terug naar het hostel. We besluiten nog een rondritje door de stad te maken met een gratis tram, oftewel we hebben doelloos 45 minuten in een tram gezeten en wat om ons heen gekeken. Ach ja, zo hebben we tenminste nog wat gezien van de stad.

En dan vandaag, de dag dat we naar de Australian Open zijn geweest. Ik was echt helemaal blij toen we gisteren de kaartjes hadden bemachtigd. Waar ik altijd naar keek op de televisie wordt nu allemaal ineens real life voor mij. Super vet!!!! Er staan een viertal wedstrijden op het programma in het stadion waar wij tickets voor hebben. Als klap op de vuurpijl komt Murray zelfs in dit stadion, maar helaas kunnen we daar niks van mee krijgen. We vangen nog net een glimp van hem op als hij het stadion binnenkomt en in gaat spelen, maar dan moeten we ons haasten naar het vliegveld om ons vliegtuig te halen. Wat we wel hebben gezien vandaag zijn twee dubbel spel wedstrijden van de mannen, onder andere hebben we gezien hoe de nummer 1 werd uitgeschakeld. En we hebben de wedstrijd van Nadal deels gezien op het scherm, waar we heerlijk onder uitgezakt op het gras konden zitten onder het genot van een bandje dat aan het spelen was. Het was net alsof we op een festival waren, heeeerlijk! Ik heb genoten van deze dag, het was heerlijk om daar lekker rond te lopen en tennis te kijken, ook al waren het wellicht geen bekende namen die aan het spelen waren, ik nam er genoegen mee. Terwijl we in het vliegtuig zitten typ ik dit verhaal, oftewel we hebben het vliegtuig gehaald. Het was toch nog wel even stressen geblazen om op tijd te komen, maar we wilden toch niet eerder weg voordat we Murray hadden gezien en dat is gelukkig gelukt.

Ik geloof dat ik jullie nu zo'n beetje in grote lijnen wel verteld heb wat we de afgelopen dagen hebben gedaan. Mocht je nu ook benieuwd zijn naar de verhalen van mijn lieve, leuke, knappe, grappige, slimme en sexy reisgenote kijk dan op www.justjildau.waarbenjij.nu

Lieve groetjes van Mirjam!