Bye bye Nieuw Zeeland

Donderdag 27 maart verruilen Jildau en ik de Stray bus voor de Naked bus. Het klinkt misschien een beetje gek, maar dit is een gewone reguliere busmaatschappij in Nieuw Zeeland. Wij gaan vandaag weer terug maar Rotorua. Op de heenweg met Stray wouden we hier eigenlijk al van de bus afspringen, maar omdat we toen niet snel weer op een andere bus konden springen en we liever de groep ook niet wilden achterlaten, besloten we om er nu nog maar een stop van te maken. Dit betekende wel dat we zo'n tien uur in de bus moesten zitten voordat we eindelijk aankwamen in Rotorua. Eenmaal aangekomen gaan we eerst op zoek naar het hostel, om vervolgens de stad wat te verkennen en onze trip voor morgen regelen. We zijn namelijk terug gekomen in Rotorua om nog meer te zien van het vulkanisch gebied. We boeken een trip naar Wai-O-Tapu, een geothermisch park net buiten Rotorua. 's Avonds genieten we in het hostel nog even van de vrije tijd, voordat we ons bed opzoeken.

De volgende ochtend melden we ons 's ochtends vroeg bij het toeristenbureau, waar we opgepikt worden door de shuttlebus die ons naar het park toebrengt. Onderweg vertelt onze buschauffeur ons van alles over de omgeving, best interessant maar ik kan er mijn aandacht niet zo goed bijhouden. Onze eerste stop is bij de grootste modderpool ter wereld. Hier hadden we met Stray ook al een korte fotostop gehad, dus voor ons was het niet nieuw meer. Wel was hij nu veel actiever dan de vorige keer, wat wel weer mooi was om te zien hoe verschillenden het dan kan zijn. Na deze stop rijden we door naar de Lady Knox geiser. Deze geiser barst elke dag geregisseerd uit. De gids vertelt het een en ander over deze geiser en gooit daarna een beetje natuurlijk zeep in de geiser. En dan is het voor het toegestroomde publiek wachten op de uitbarsting. Na een paar minuten begint het te bubbelen totdat uiteindelijk grote hoeveelheden vocht naar boven wordt gespuwd. Het wordt net een soort fontein. Erg leuk om dit zo een keer te zien. Daarna worden we uitgezet bij het begin van het park. Hier worden we over twee uurtjes weer opgehaald door onze chauffeur. Tijd zat dus om op ons gemakje door het park te lopen. In het park wandelen we langs prachtige kraters, modderpoelen gekleurde 'meren'. Het was al met al een heel mooi gezicht, ongelooflijk dat dit allemaal door de natuur gevormd is. Na anderhalf uur hadden we het park wel gezien en was het wachten op de shuttlebus. De rest van de dag besteden we nog een keer aan winkelen. De backpack kan tenslotte niet vol genoeg zitten, hahaha!

Na twee dagen laten we Rotorua weer achter ons en gaan we weer terug naar Auckland. Bij aankomst worden we opgewacht door Sameena, een meisje die we eerder op de Straybus hadden ontmoet en die inmiddels een huisje in Auckland had. De komende twee nachten blijven we bij haar slapen en gaan we de stad nog wat verder verkennen, aangezien we dat de eerste keer nog niet hebben gedaan.
Allereerst brengen Jildau en ik een bezoekje aan het rugbystadion, "Eden Park". We hebben namelijk tickets gekocht voor de wedstrijd van de Auckland Blues - Highlanders. Aangezien Nieuw Zeeland bekend staat om zijn rugby, wou ik heel graag een wedstrijd meemaken en gelukkig kreeg ik Jildau zo ver dat zij ook mee wou naar het stadion. Helaas bleek het stadion nog niet eens voor de helft gevuld te zijn tijdens de wedstrijd, maar dat mocht de pret niet drukken. Jildau en ik hebben ons prima vermaakt, ondanks we de helft van de tijd niet begrepen wat er precies op het veld gebeurde.

Nadat we de volgende dag extra lang genoten hadden van ons heerlijke bed, hebben we de veerboot naar Waiheke eiland gegaan. Dit eiland ligt vlakbij Auckland en staat bekend om de vele wijngaarden. Maar voordat we zelf de wijn van het eiland gingen proeven besloten we om eerst naar het strand te gaan. Tenslotte scheen de zon nu nog en we hebben inmiddels al vaak genoeg gezien dat het weer hier elke minuut kan veranderen. Nadat we de laatste zonnestraaltjes van die dag mee hadden gepikt op het strand zijn we gaan lunchen om vervolgens naar één van de bekendste wijngaard van het eiland te gaan, "The Cable Bay". Hier doen we met z'n drieën een wijnproeverij. Voor een paar euro mogen we vijf verschillende wijnen proeven, drie witte en twee rode. Het was best leuk om een keer mee te maken, maar eerlijk gezegd viel het mij wel tegen. Ik had toch wat meer verwacht van zulke proeverijen, maar ik heb in ieder geval weer een lekker nieuw wijntje ontdekt ;). Op het terras van de wijngaard drinken we nog een drankje voordat we weer terug gaan naar Auckland. Met een prachtig uitzicht over de gehele stad is dit een heerlijke plek om te vertoeven.

De volgende dag stappen we na een paar strayloze dagen weer op de Stray bus. Deze keer worden we opgehaald door Muesli. Onderweg verteld hij enthousiast over de omgeving en hebben we een aantal stops. De eerste stop is bij het Parry kauri park, hier staan twee enorme Kauri bomen van een paar honderd jaar oud. Volgens de Maori traditie geeft het knuffelen en tijd doorbrengen met de boom geluk. Jildau en ik besluiten het maar een kans te geven en de boom maar eens flink te knuffelen, ik ben benieuwd... Vervolgens stoppen we nog bij Goat Island en Whangarei, beide stops stellen weinig voor, omdat er niet zoveel te zien of te doen is voor ons. Eenmaal aangekomen in Paihia checken we in bij het hostel om vervolgens het stadje te verkennen. Het blijkt maar een klein stadje te zijn, maar wel erg sfeervol. 's Avonds eten we met onze busgenootjes bij het hostel, het blijkt best een leuke groep mensen te zijn, maar ja helaas trekken we maar heel kort met deze mensen op.

Dinsdag melden we ons 's ochtends om 7 uur bij de receptie van het hostel. Vandaag gaan we mee met een tour naar het noordelijkste punt van Nieuw Zeeland, namelijk Cape Reinga. Maar voordat we daar aankomen hebben we eerst nog een stop bij het Kauri bos, aangezien we de dag daarvoor ook al van deze bomen hebben gezien, heeft het voor mij niet meer echt toegevoegde waarde. Na een half uurtje rijden we weer door naar Cape Reinga. Eenmaal daar aangekomen is het een korte wandeling naar de vuurtoren, waar vandaan je een prachtig uitzicht hebt over het water. En dit is wederom een super mooi uitzicht, hier komen namelijk de Tasmaanse zee en de Stille oceaan bij elkaar. Maar in plaats van dat de wateren met elkaar mengen, botsen ze alleen maar tegen elkaar op. Hierdoor zie je een duidelijk kleurverschil tussen de beide wateren, heel bijzonder.
Nadat we hier genoeg tijd hebben gehad om een paar plaatjes te schieten gaan we door naar de zandduinen. Eenmaal uit de bus pakken we allemaal een board en klimmen we de zandduin op. Dit lijkt wellicht nog vrij simpel, maar het blijkt toch wel erg zwaar te zijn. Eenmaal bovenop krijg ik toch even last van mijn hoogtevrees, maar ja ik moet toch naar beneden. Dus met een beetje angst in mijn lijf ga ik op het board liggen en laat me naar beneden glijden. Het blijkt echt ontzettend gaaf te zijn, met een rotgang vlieg ik naar beneden en binnen no time sta ik dus weer bij de bus. Dit smaakt naar meer, dus ik waag me nog een keer aan de zware klim naar boven. Helaas is de tweede keer een minder succesvolle poging en beland ik halverwege met mijn kop in het zand. Na deze poging hou ik het maar weer voor gezien, ik kruip de bus weer in om vervolgens door te rijden naar 90 mile Beach. Hier scheuren we met een rotgang over het strand, het is net of ik weer terug ben op Fraser Island. Na een korte stop op het strand rijden we weer terug naar Paihia. Na deze lange dag, duik ik vroeg mijn bedje in, zodat ik de volgende dag weer fris en fruitig kan vertrekken.

Om 8 uur stappen Jildau en ik de volgende dag weer op de naked bus, deze keer met als eindbestemming Whangarei. Hier gaan we twee dagen bij Paul en Marisa langs, dit koppel hebben we ontmoet in Australië en zij hadden toen hun gegevens achter gelaten zodat we hun konden opzoeken in Nieuw Zeeland. Aangezien Jildau en ik beide wel houden van een homestay besluiten we deze kans dan ook niet te laten schieten. Als we aankomen met de bus, komt ook Paul niet aangereden met de auto. Eenmaal bij hun huis aangekomen worden we daar hartelijk begroet door. Marisa en leren we elkaar onder het genot van een kopje thee een beetje meer kennen. Tenslotte weten we eigenlijk bar weinig van elkaar. Na al dit theeleuten besluiten we om de stad wat te gaan verkennen. Paul en Marisa nemen ons mee naar een aantal bezienswaardigheden van de stad, namelijk een waterval en een uitzichtpunt over de stad. Aangezien Paul 's middags naar het ziekenhuis moet, besluiten Jildau en ik om het centrum maar eens te verkennen. Wat in ons geval weer shoppen betekent, hahaha! Met alle leuke winkels in het centrum is het zo maar weer vijf uur en worden we weer opgepikt door Paul. 's Avonds genieten van nog van een heerlijk diner om vervolgens ons bed op te zoeken. Al met al was het een erg geslaagde dag en ontzettend leuk om deze mensen wat beter te leren kennen.

De volgende dag worden we uit bed 'geschopt' door Josh, de zoon van Paul en Marisa. Vandaag zullen we met hem op stap, aangezien Paul en Marisa hele dag naar het ziekenhuis zijn voor de operatie van Paul. Na een lekker ontbijten vertrekken we naar Paihia. Vanaf daar nemen we de veerboot naar Russell te nemen. Dit is een klein ouderwets eilandje, wat tevens de eerste officiële hoofdstad van Nieuw Zeeland was. Al was het maar van korte duur, namelijk één jaar. Het eiland zelf blijkt weinig te bieden hebben, dus na een tijdje daar rondgewandeld te hebben besluiten we maar weer terug te gaan naar het vaste land. Als we terug rijden naar Whangarei beseffen we ineens dat we nog haast moeten maken om nog op tijd terug te zijn in Whangarei voor de Stray bus. Josh geeft dus nog maar even wat extra gas en uiteindelijk komen we net voor vijven weer aan bij Paul en Marisa. Zij zijn inmiddels weer terug van het ziekenhuis, dus hebben we nog de gelegenheid om snel afscheid te nemen en hen te bedanken voor de afgelopen dagen. Na deze afscheidsknuffels rijdt Josh ons naar het opstap punt van Stray toe en net op het moment dat wij aan komen rijden stopt de Stray bus hier ook net. Goede timing!

Na drie uurtjes rijden komen we aan in Auckland. Onze laatste tripje op de Stray bus zit er ook alweer op. Stray was voor mij echt een super toffe ervaring die voor geen goud zou willen missen. Op deze manier heb ik super leuke mensen ontmoet en daarnaast ook nog eens heel veel van het land kunnen zien.

De laatste twee dagen in Auckland laden we onszelf weer op voor het volgende avontuur. We slapen lekker uit, genieten van het gratis internet bij de bibliotheek en gaan nog voor een laatste keer shoppen in Nieuw Zeeland. Ik moet eerlijk bekennen dat er zo langzamerhand meer nieuw spul dan oud spul in mijn backpack zit, oepsie! Zaterdag vertrekken we opnieuw naar het vliegveld, om vanaf daar onze vlucht naar Bangkok te pakken. Op naar een nieuw land, een nieuw continent en een geheel nieuwe cultuur!