Kia Ora New Zealand (Hallo Nieuw Zeeland) - Reisverslag uit Taupo, Nieuw Zeeland van Mirjam Dantuma - WaarBenJij.nu Kia Ora New Zealand (Hallo Nieuw Zeeland) - Reisverslag uit Taupo, Nieuw Zeeland van Mirjam Dantuma - WaarBenJij.nu

Kia Ora New Zealand (Hallo Nieuw Zeeland)

Blijf op de hoogte en volg Mirjam

02 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Taupo

Na vier weken radiostilte heb ik toch maar weer eens de tijd gevonden om een blog te typen. De afgelopen vier weken zijn echt ontzettend snel voorbij gegaan. We hebben zoveel gezien en gedaan, dat het bijna teveel wordt om allemaal op te schrijven. Maar ik zal mijn best doen om het kort te houden en te verdelen in diverse verhalen.

Op 24 februari kwamen we aan in Auckland. Na zes weken Australië, waren we toe aan een verandering. En deze verandering zou snel komen. Eenmaal in Nieuw Zeeland, blijkt het al snel een heel ander land te zijn als Australië. Naast dat het qua landschap verschilt van Australië, gaan wij onszelf ook op een hele andere manier vervoeren. De auto is ingeruild voor een touringcar bus. We reizen hier met Stray, dit is een touroperator die je langs alle hoogtepunten van Nieuw Zeeland brengt. Naast het vervoer regelen ze tevens je overnachtingen en je activiteiten, oftewel ideaal voor luie reizigers ;).

De eerste dagen brengen we echter eerst door in Auckland. Een stad waar naar mijn mening weinig te zien en te doen is. We maken dan ook van de gelegenheid gebruik om twee dagen asociaal lang in bed te blijven en een aantal dagen gewoon lekker niks doen. Op deze manier kunnen we weer goed uitgerust beginnen met ons nieuwe avontuur in Nieuw Zeeland. Naast deze hernieuwde energie hebben we ook onze garderobe voorzien van een aantal nieuwe kledingstukken. Heerlijk om weer nieuwe kleren in mijn backpack te hebben, ik ben namelijk al aardig uitgekeken op mijn oude kleding.

Na drie nachten doorgebracht te hebben in Auckland stapten we 27 februari op de Straybus. We maken kennis met onze buschauffeur, ons altijd vrolijke en gekke Splash! Nadat hij zichzelf geïntroduceerd heeft wordt het tijd voor alle passagiers om zich voor te stellen. Niet echt mijn favoriete ding om te doen voor een groep van zo'n twintig mensen, maar het hoort erbij. De eerste stop die we maken is bij Hot Water Beach. Dit is een strandje waar je bij eb een gat kunt graven in het strand. Hier zal vervolgens water in komen, wat zich opwarmt door de zon. Op deze manier ontstaat je eigen hot water pool op het strand. Wij waren helaas zelf te laat om nog een gat te graven, maar we hebben de anderen nog wel in actie gezien met hun schepjes. Geinig om te zien hoe fanatiek iedereen er mee bezig is. Wij besluiten om een duik in de zee te nemen. De golven die er waren, waren echt gigantisch. Zo hoog heb ik ze nog nooit eerder gezien. Het was erg bizar om te realiseren hoeveel kracht water eigenlijk heeft. Ik werd meerderen keren gewoon helemaal meegesleurd door een golf. Wel een erg leuke ervaring, al was het zo af en toe ook wel een beetje scary ;)!

Na deze stop rijden we door naar Hahei, hier zullen we onze eerste nachtje doorbrengen met de Stray bus. En wat wil nou het toeval, tijdens het inchecken bij de receptie hoor ik ineens iemand mijn naam roepen, het blijken Roel en Dieke te zijn. Een stel die ik ken via het korfballen. 's Avonds kletsen we nog even met hun, we hebben een paar goede tips gekregen en daarnaast hebben ze nog een aantal dingen voor ons meegenomen naar Nederland. Ideaal op deze manier. En ja mensen, mijn hardloopschoenen zijn ook meegenomen door hen. Na ons eerste succesje in Canberra, hebben we ze niet meer uit de tas gehaald, dus om onszelf wat meer bagageruimte te geven leek het ons het beste om onszelf maar te verlossen van deze schoenen. Ik hoor jullie nu allemaal denken, "ik heb het je toch verteld!!", maar ja mijn eigenwijsheid won het van jullie mening. Maar achteraf gezien moet ik jullie (helaas) toch gelijk geven.

Nog voordat de avond is gevallen gaan we naar de Cathedral cove, daar genieten we op het strand van het mooie weer. Na een uurtje gingen we weer terug naar het hostel. Daar heeft onze buschauffeur een heerlijke BBQ voor ons klaargemaakt. De klik tussen de mensen in de groep is er gelijk. De eerste avond is dan ook gelijk een erg gezellige avond. Dit beloofd. Of een erg leuke trip te worden.

Nadat het de eerste avond toch vrij laat was geworden is het voor mij de volgende ochtend vrij lastig opstaan. Maar de bus wacht op niemand, dus ik maak me snel klaar om te vertrekken. Onze stop voor die dag is Raglan, het surfersparadijs van Nieuw Zeeland. Gelukkig hebben we mazzel met het weer en kunnen we die middag genieten van een heerlijk middagje op het strand. De dag sluiten we af met een gezamenlijk diner met een groepje Nederlanders en een aantal kaartspelletjes.

Vanaf Raglan rijden we door naar Mourea. Maar voordat we daar aankomen, hebben we eerst een stop bij de Waitomo caves. De grotten staan bekend om de grote hoeveel glowworms. Ik besluit om een tour te doen door een tweetal grotten. De eerste grot is niet erg bijzonder en er zijn ook maar weinig glowworms te zien. Gelukkig had ik meer geluk bij de tweede grot. Terwijl we daar met onze raftboot door heen gingen zagen we echt honderden glowworms. Glowworms zijn soort wormen die glimmen in het donker. Wij moesten in de grot al onze hoofdlampjes uitzetten, zodat we meer glowworms konden zien. En eigenlijk was het helemaal niet meer nodig om een lichtje te hebben, want met al die glowworms kon je gewoon zien in het donker. Al met al een erg leuke ervaring.

Zodra ons avontuur in de grotten er op zit, rijden we door naar onze overnachting van vannacht. Wij slapen vannacht bij de Ngati Pikiao Maori stam. Eenmaal daar aangekomen woorden we door de stamhoofd welkom geheten in hun meetinghouse, wat tevens onze slaapplek is. Nadat de ceremonie was afgelopen moesten we iedereen begroeten door middel van elkaar twee keer met neus aan te raken. Dit is in hun cultuur een teken van respect. Na deze ceremonie worden we vermaakt met een culturele show. Maar het blijft niet alleen bij kijken, we moeten zelf ook in actie. De vrouwen leren een dansje met de poi, een plastic balletje aan een touw. De mannen leren de haka, de oorlogsdans van de Maori's. Tegenwoordig erg bekend door het rugby team van Nieuw Zeeland. Ik moet zeggen dat het best angstaanjagend is als de mannen tegenover je staan en de dans uitvoeren. De expressie op hun gezicht maakt het vooral indrukwekkend. Na al deze activiteit is het tijd voor het diner. Dit is een heerlijke maaltijd met als toetje chocolade. We eten ons dan ook allemaal vol aan deze lekkernijen. Na het eten duiken we allemaal ons bedje in. Voordat we gaan slapen worden we nog vermaakt door verhalen van de stamhoofd. Voor mij is het soms lastig om mijn ogen nog open te houden, want de verhalen zijn wel erg lang en ik ben nogal moe. Maar het is zeker leuk om op deze manier een inkijkje te krijgen in de cultuur van de Maori stam.

Na de eerste culturele stop in Mourea, hebben we de volgende dag gelijk een tweede culturele stop bij de Maori's. Deze keer komen we terecht bij Ngati Marava stam. Onderweg stapt de stamhoofd in en hij laat ons onderweg een aantal rotstekeningen zien. Na deze stop komen er aan in Lake Aniwhenua. Daar worden we hartelijk ontvangen door de schoondochter van de stamhoofd. Vanaf het begin heb ik niet echt een goed gevoel bij deze plek. Het is naar mijn mening niet echt een Maori ervaringen en deze vrouw overdrijft het nogal. Als ze tijdens het eten ook nog eens in tranen uitbarst, omdat ze verteld dat ze zo dankbaar is dat wij hier komen, ben ik er helemaal klaar mee. Hun bedoelingen zijn wel erg goed, ze ondersteunen de gemeenschap namelijk op een aantal manieren, maar de manier waarop het op ons wordt overgebracht is gewoon een beetje overdreven. Gelukkig is de plaats van het hostel wel erg mooi, aan het meer. Dus al met al was het een leuke stop, maar niet echt een toevoeging voor het leren kennen van de Maori cultuur.

  • 26 Maart 2014 - 07:50

    Erica:

    Ah als eerst voor alle Dantuma's op wat een eer. Had je niet facebook bericht gedaan maar hier staat mijn vakantie omschreven. "lui" klinkt goed. Schitterend die glowworms ik heb ze mogen ervaren in de grotten van Tasmanie. Wat een belevenissen, leuk om te lezen en erg inspirerend. Kijk uit naar je volgende verslag. Xx

  • 26 Maart 2014 - 07:51

    Erica:

    Niet is net haha

  • 26 Maart 2014 - 18:51

    Tamara:

    Ha! Eindelijk weer een verhaaltje!

    Maar ik ben echt geschrokken... Jullie hardloop schoenen! Hoe kunnen jullie dat nou doen? Ik had nog wel zo'n positief beeld van jullie, dat jullie ongetwijfeld vaak aan het sporten zijn daar! Haha ik zal mijn beeld even wat bijschaven!

    Bijzonder hoor, die glow wormpjes! Die zie je ook niet elke dag. Net als het ingraven op het strand!

    Leuk dat jullie het zo mooi hebben met de groep :) Passen jullie wel op dat jullie niet te vaak gaan barbecueën? Anders krijgen jullie die nieuwe kleren straks niet meer aan ;) Al zou dat wel een reden zijn om een geheel nieuwe outfit te scoren natuurlijk :P Elk nadeel heeft zijn voordeel!

    En die maori's dat geloof ik meteen! Ik houd ook niet van dat toneelspel en val daar ook nooit voor!

    Nou ik ben benieuwd naar alle andere verhalen. Dit is overigens een mooi formaat, makkelijk weg te lezen!

    Ik mis jullie!!

    Liefs Tamara

  • 27 Maart 2014 - 15:01

    Nienke Dantuma:

    De Dantumaatjes komen wat laat met de reacties, maar heit&mem en ik waren dan ook druk met Zwitserland verkennen. Jullie doen dat nog wat extremer daar in Nieuw-Zeeland. Jullie grijpen werkelijk alle kansen beet! Fijn dat jullie met zo'n mooie groep daar het land door crossen. Geen tijd voor schrijven van een weblog, is natuurlijk is natuurlijk eigenlijk goed nieuws;) XX

  • 27 Maart 2014 - 18:03

    Zussie:

    Daar was ie dan eindelijk...........de nieuwe weblog! ;-) Nieuw Zeeland lijkt me een schitterend land. En zo te lezen zijn er genoeg bijzondere , unieke dingen te doen. Die hardloopschoenen hadden wel deze kant op mogen worden gestuurd haha.....moet mijn conditie weer op peil brengen;-) Ga niet de 'kathmandu' (die eigenlijk Kilimanjaro wordt genoemd, maar dat terzijde:P) beklimmen, maar mt Meru. Dat is zijn buurman en iets minder hoog en vooral minder duur om te beklimmen. X

  • 28 Maart 2014 - 17:39

    Mem:

    Ja, daar ben ik dus ook met mijn "commentaar"
    Leuk om weer een blog te lezen en even met jullie mee te leven.
    Glow wormpjes, kuilen met lekker opgewarmd water etc is hier ver te zoeken maar ons er een beetje inleven is natuurlijk alsof je ook op reis bent geweest. Aan je manier van schrijven begrijp ik dat je je nog steeds goed vermaakt (gelukkig ook maar) Blijf lekker genieten en we zien al weer uit naar een ander blog!
    groetjes en dikke kus Mem

  • 07 April 2014 - 20:27

    Heit:

    Weer een leuk verhaal. Je kunt straks wel een boek schrijven over al jullie avonturen. Geweldig.
    Doei heit

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mirjam

Actief sinds 30 Dec. 2013
Verslag gelezen: 276
Totaal aantal bezoekers 7173

Voorgaande reizen:

10 Januari 2014 - 10 Juli 2014

Mijn eerste reis

Landen bezocht: