Back in the city

Na nog een nacht in Rainbow Beach gingen we de volgende dag naar Noosa. We hadden al veel positieve verhalen gehoord over Noosa, dus ik had er zin in. Onderweg maken we nog een stop bij de garage, zodat we weer een nieuwe band konden regelen. Bij de garage blijken er nog twee banden versleten te zijn, dus om het zekere van het onzekere te nemen worden deze beiden ook vervangen. Gelukkig betaald het autoverhuurbedrijf alle kosten.

In Noosa vinden we een mooie camping aan het water. We chillen hem de rest van de dag op de camping bij de picknick bank aan het water. Al snel blijkt deze camping een mooie spot te zijn voor de grijsharige gepensioneerde bevolking van Australië. Hoe later op de middag, hoe meer mensen zich verzamelden langs de waterkant met een wijntje. Al met al was het een super mooi gezicht.

De volgende dag zijn we begonnen in het nationaal park in Noosa. Hier hadden we keuzes uit verschillende wandelingen die je kon gaan doen. We besloten een wandeling last de kust te combineren met een wandeling door de bossen. Op deze manier hebben we binnen 5 kilometer alle facetten kunnen bekijken. De uitzichten waren echt schitterend. De zee, de rotsen en het strand zijn hier in Australië gewoon geweldig. Doordat we nu al zo'n lange tijd door Australië reizen wordt het een beetje normaal voor ons. We moeten onszelf dan zo af en toe even vertellen hoe mooi het eigenlijk is en wat voor geluk we hebben dat we dit allemaal zien.
Na de wandeling gaan we het stadje zelf verkennen. Terwijl wij door de straten aan het lopen zijn, waan ik me weer even op mijn vakantie adres van vorig jaar. Overal leuke winkeltjes en eettentjes en er hangt gewoon een heerlijke vakantiesfeer. Hier kan ik wel aan wennen.

Maar helaas we rijden aan het eind van de middag weer door. Na alle kleine dorpen en steden wordt het tijd voor de grote stad Brisbane. Van te voren hebben we al gehoord dat hier weinig te zien is en dat we het net zo goed over kunnen slaan. Maar onder het motto van "nu we er toch zijn" gaan we de volgende ochtend toch de stad even in. Per bus en veerboot kwamen we uit in downtown Brisbane. Al snel blijkt dat er inderdaad weinig te zien is, dus nadat we wat rondgeslenterd hadden besloten we maar weer terug te gaan naar de camping om onze auto op te halen. Met de auto zijn we door gereden naar Mt. Coot-tha, hier vandaan had je een mooi uitzicht over de hele stad. Naast het uitzicht kon je daar nog verschillende wandelingen doen. Wij kozen voor de wandeling die ons langs Aboriginal art zou leiden. Helaas bleek dit een enorme flop, omdat de art beperkt bleef tot een paar stenen in een kring, een uitgeholde boomstam en een kleine onduidelijke tekening op een rots. Al met al een verspilling van onze tijd.

Het plan was om nog dezelfde dag door te rijden naar de Goldcoast, maar doordat het al snel donker wordt besluiten we een camping net buiten Brisbane op te zoeken. Hier overnachten we alleen maar en vertrekken we de volgende ochtend vroeg naar Goldcoast. Tot nu toe gaat het eigenlijk nog vrij vlekkeloos met het kaartlezen, voor veel mensen die mij goed kennen moet dat vast een verrassing zijn, maar echt, ik blijk een beter richtingsgevoel te hebben dan Jildau ;). Helaas gaat het vanaf Brisbane toch de verkeerde kant op, nadat we in de stad al een paar keer verkeerd waren gereden gaat het bij Goldcoast ook weer mis. Deze misser is echter niet te wijdden aan ons slechte richtingsgevoel, maar aan de kaart. Op de kaart staat heel mooi Goldcoast aangegeven, maar dit blijkt helemaal geen stad te zijn, maar meer een gemeente. Oftewel we waren alweer te ver doorgereden, toen we ontdekten dat we eigenlijk naar Surfers Paradise, de hoofdstad van Goldcoast, moeten. Na een kwartiertje terugrijden komen we daar dan toch eindelijk aan. Eenmaal daar blijkt er, buiten het strand en het surfen, weinig te doen. Aangezien het weer voor ons weer eens niet mee zit hoeven we niet op het strand te gaan liggen. We rijden daarom maar weer door naar Byron Bay.

Byron Bay is een echt hippiestadje. Zodra je daar binnen rijdt zie je gewoon allemaal van die 'aparte' typetjes lopen. Nadat we ons geïnstalleerd hadden op de camping zijn we de stad weer ingegaan. Aangezien het Valentijnsdag was, draaiden zo het strand een film. Wij waren wel in voor een filmavondje, dus met wat extra warme kleren en lekkernijen gingen wij die kant op. Helaas bleek half 7, half 8 en half 9 te worden, maar al wat er kwam, geen film. Jildau en ik gingen dan ook maar weer terug naar de camping, omdat we beide geen zin hadden om nog langer te wachten. Toen we terug wandelden door de stad maakten we opnieuw kennis met het hoge hippie gehalte. Overal op straat stonden muzikanten te spelen. Het zorgde voor een super relaxte sfeer op straat, echt genieten aangezien er ook echt goede 'artiesten' tussen zaten.

De volgende dag staat er een heuse stranddag op het programma. Ondanks alle mooie stranden hier in Australië zijn we er tot nu toe nog maar 1 keer in geslaagd om echt op het strand te liggen en te gaan bakken. Maar voordat we het verdienen om op het strand te gaan liggen bezoeken we eerst de vuurtoren en het meest oostelijke puntje van Australië. Al met al was het weer een flinke klim naar boven, maar wederom een schitterend uitzicht. Eenmaal aangekomen op het strand wordt het al snel erg bewolkt en gelijk ook een stuk kouder. We wagen dus maar geen sprong in het water en ook mijn kleren blijven maar aan, de bikini is toch echt te koud. We nemen nog wel even de tijd om te chillen en lezen beide nog wat in ons boek. Na twee uurtjes is het weer tijd om verder te gaan. Op naar Yamba.

In Yamba komen we terecht op een mooie camping. Goede faciliteiten en zelfs twee zwembaden, waarvan 1 met een spa. Helemaal niet verkeerd zo'n leven als kampeerder. De volgende dag slapen we voor het eerst uit in de kofferbak, ondanks de zon op de ramen lukt het toch om uit te slapen tot half 10, hieruit blijkt maar weer eens dat we erg vermoeid zijn. De dag zelf staat dan ook vooral in het teken van relaxen. We hangen de hele dag wat rond op de camping en nemen even de tijd om te lezen, verhaaltjes te schrijven en de auto eens flink onder handen te nemen. Na een paar weken in de auto geleefd te hebben is deze namelijk best rommelig geworden. Maar zeker nog niets vergelijkend met mijn kamer thuis, mem! ;)

Aangezien we gisteren een extra nacht geboekt hebben op de camping vertrekken we de volgende dag pas uit Yamba. We vertrekken richting Coffs Harbour. Hier aangekomen blijkt er buiten een wandeling om ook weinig te beleven. Jildau en ik hebben beide weinig zin om te gaan wandelen, dus we rijden vrolijk door naar Port Macquirie. We regelen via het toeristenbureau weer een goedkope camping. Helaas was het geen strandweer, dus we besloten maar gewoon op de camping te blijven in plaats van naar het strand te gaan.

De volgende dag brengen we een bezoek aan het Koala hospital in Port Macquirie. Dit is een opvangcentrum voor gewonde of zieke koala's. Op deze manier hadden we de mogelijkheid om in één keer veel koala's van heel dichtbij te bekijken. Erg leuk die beestjes. Jildau is zelfs zo gek op deze dieren dat ze besluit om een koala te adopteren, Jimmy genaamd. Met een paar fotokaarten van Jimmy op zak heeft ze een levenslange herinnering gescoord. Na de rondleiding door het opvangcentrum zijn we weer teruggelopen naar de camping om ons avondmaal klaar te maken. Na het eten brengen we nog wat tijd door in de keuken van de camping om onze dagboeken weer bij te werken. Dit blijkt voor mij toch altijd een opgave te zijn om deze up to date te houden, net als deze blog eigenlijk ;)

Na twee nachten Port Macquirie rijden we door naar Nelson Bay. In deze regio zijn er grote zandduinen te zien. In Nelson Bay blijkt zelf weinig te doen te zijn, we boeken een camping en zijn van plan de rest van de middag nog weinig te gaan doen. Het regent namelijk weer eens, dus niet echt weer om iets te gaan doen. De camping die we boeken heeft echter helemaal geen faciliteiten, dus het is fonds hele dag in de auto blijven zitten of beklag doen bij de receptie. Wij gaan voor de tweede optie en gelukkig geven ze gehoor, we krijgen ons geld terug en ze bellen met hun andere campings in de omgeving en kunnen daar terecht. Wij hebben echter ook een camping gezien, voor hetzelfde geld, waar je een verwarmde Spa er bij krijgt. Oftewel de keus is snel gemaakt, op naar de camping met verwarmde Spa. De luxe van de camping in Yamba was al fantastisch, maar dit is gewoon helemaal super :).

De volgende dag vertrekken we vroeg naar onze laatste bestemming voordat we terugkomen in de stad waar ons avontuur begon. De laatste stop is de Blue Mountains, een nationaal natuurreservaat. Voordat we daar zijn moeten we eerst door Sydney heen rijden. Toch best spannend voor een meid uit het dorp zoals ik. Maar alles gaat gelukkig goed en nadat we over en de Harbour bridge en de Anzac bridge zijn gereden (hoe vet is dat?!) konden we doorrijden naar de Blue Mountains. Hier maken we allereerst een stop bij een waterval. Je moest eerst even een stukje wandelen, maar daar draaien wij ons hand niet meren voor om. Al merken we dat bergopwaarts toch steeds vermoeiender wordt, wellicht moeten we de hardloopschoenen toch maar weer eens uit de tas halen. Na de waterval rijden we door naar de drie gezusters. Die is het meest beroemde punt van de Blue Mountains en is gewoon echt geweldig, zo ontzettend mooi. Je kijkt op bergen en eigenlijk alleen maar bos, maar het is echt een schittert gezicht. Na deze stop gaan we op zoek naar een camping in de buurt, we zijn van plan om met de zonsondergang namelijk weer terug te gaan naar de drie gezusters, omdat het ook dan heel mooi moet zijn. De camping is snel gevonden en na een tweetal wasjes gedraaid te hebben en wat gegeten te hebben gaan we weer terug naar de driegezusters. Met de zonsondergang blijft het een schitterend uitzicht en is het echt nog even genieten geblazen.

De volgende dag rijden via een andere route weer terug naar Sydney. Langs deze route maken we nog een aantal stops om wat uitzichten te bekijken, maar besluiten niet te lang te blijven hangen, omdat we de drukke stad weer in moeten. En druk is het zeker als we eenmaal de stad naderen, gelukkig hebben we via het toeristenbureau een goede routebeschrijving gekregen naar de camping en rijden we er in één keer heen. Daar zijn we zelf stiekem toch wel een beetje trots op.

Nadat we de nacht door hadden gebracht was het tijd om onze inmiddels erg geliefde auto in te leveren. Maar voordat we dit gingen doen, was het eerst tijd voor een verplicht bakje koffie bij het Mc Donalds cafe, de WiFi spots op de camping zijn zeldzaam dus we vliegen nogal eens uit voor verplichte kopjes koffie. Vandaag staat er echter wat belangrijkers op het programma dan alleen maar whatsapp en Facebook berichtjes te beantwoorden. Er moest namelijk nog onderdak geregeld worden voor de komende twee nachten. Dit blijkt echter niet zo makkelijk te zijn. Alles blijkt helemaal vol te zitten voor de eerste nacht, op de hotels van 600 dollar na dan. Gelukkig heeft Jildau nog een oude travelbuddy in Sydney wonen, die we de volgende eigenlijk pas zouden treffen. Maar nood breekt wet en we wagen een gokje om te vragen of we bij haar kunnen overnachten. En gelukkig het kan, waar we hadden gehoopt op eindelijk weer eens een bed moeten we toch nog een nacht op het luchtbed slapen. Maar we zijn hartstikke blij dat we tenminste een slaapplek hebben en dat we niet naast een of andere zwerver in de stad hoeven te liggen. Eenmaal de auto terug gebracht te hebben nemen we de bus naar Susan. Daar kletsen we nog wat met haar en haar huisgenoot en een vriendin die ook op visite is. Daarna vertrekken Jildau en ik naar Bondi Beach, het beroemde strand van Australië. Het is zeker een erg mooi strand, maar wederom geen echt strandweer. We gaan dus maar even in het gras liggen en genieten van het uitzicht van tientallen surfdudes. 's Avonds eten we nog in hapje in Bondi en slenteren nog wat over de boulevard, we kunnen pas 11 uur weer bij Susan voor de deur staan omdat ze zelf ook weg zijn. Uiteindelijk liggen we rond 12 uur lekker in ons bed, met het vooruitzicht dat we lekker uit kunnen slapen.

Zondag was dan onze laatste dag in Sydney aangebroken, de stad waar we zes weken geleden begonnen aan ons avontuur. Waar is de tijd gebleven?! De laatste dag besluiten we behalve onze hostel kamer nog weinig te gaan zien in Sydney. We zijn beide moe en de stad zelf hebben we de eerste keer al goed bekeken. We willen onze Aussie trip echter wel goed afsluiten en besluiten om op zoek te gaan naar een restaurant waar ze kangoeroe vlees serveren. Dit blijkt lastiger dan gedacht, maar gelukkig vinden we er eentje. Het kangoeroe vlees wordt geserveerd met rode bieten risotto. Het was echt heerlijk! Vooral de eerste happen van weer eens een echt goed stukje vlees waren verrukkelijk. Vanwege het budget kunnen we dit helaas niet veel vaker doen, dus we hebben tot de laatste hap genoten. Het was een top afsluiting van een topreis in Australië.

De volgende ochtend vliegen we richting Nieuw Zeeland, op naar nieuwe avonturen!