Fraser Island
Blijf op de hoogte en volg Mirjam
10 Februari 2014 | Australië, Fraser Island
De volgende dag moeten we ons om twee uur melden in Rainbow Beach. Hier krijgen we een briefing over de komende dagen op Fraser Island. Toen we ons, keurig op tijd incheckten bij het hostel kregen we te horen dat de briefing verplaatst was naar 4 uur. Oftewel we hadden nog tijd om te ontspannen in onze hostel kamer. En wat wou het toeval nou, we kwamen op een kamer met twee andere Friese meiden. Ontzettend leuk om ook even met andere Friezen Fries te spreken. Nadat we even gezellig gebabbeld hadden besloten Jildau en ik ons te gaan wagen aan een wandeling van 2 kilometer. Volgens de Lonely Planet moeten we na het voltooien van de wandeling uitzicht hebben op de gekleurde zand kliffen. We hebben beide eigenlijk geen zin om te wandelen en we blijken toch ook te weinig tijd te hebben keren we onverrichterzake weer terug naar het hostel.
Eenmaal bij de meeting blijkt er alleen nog maar een Engelsman te zijn. We zullen totaal met een groep van 8 man naar Fraser Island gaan, maar die laten zich voorlopig nog niet zien. Het wordt dus een erg korte briefing, omdat de rest de volgende ochtend vroeg wordt gedaan zodat iedereen het mee kan krijgen. Wat ons dan nog rest zijn de boodschappen voor de komende dagen. Met z'n drieën zullen we boodschappen moeten halen voor de hele groep voor de komende dagen. Dit blijkt toch best een uitdaging te zijn. En ik laat ook gelijk een goede indruk achter op de Engelse jongen door gelijk aan te geven dat ik wel EEG kieskeurig ben. Hij loopt in de winkel dan ook constant aan mij te vragen of het wel goed is wat hij in het karretje gooit. Uiteindelijk slagen we in onze missie en kunnen we weer terug naar het hostel.'s Avonds genieten van een heerlijk avondmaal met de Friese kamergenootjes. En uiteindelijk wordt het etentje nog afgesloten met een paar wijntjes. Al met al een erg gezellige avond.
De avond laat echter zijn sporen achter. De volgende ochtend dienen we om 7 uur in de keuken te zitten om de laatste voorbereidingen te treffen. Jildau en ik liggen helaas nog in coma en ik vraag me dan ook af waarom Jildau mij wakker maakt voordat de wekker überhaupt is gegaan. Het blijkt dat de wekker dus helemaal niet af is gegaan en dat het al 7 uur is. We springen ons bed uit en binnen 20 minuten zitten we aan de ontbijttafel. Eenmaal daar blijkt er alleen nog een Duitse jongen te zitten, oftewel onze groepsgenoten sliepen ook lekker uit ;). Uiteindelijk waren we rond half 9 klaar om te vertrekken. De groep bestond naast ons tweeën uit drie Duitsers, 2 Japanners en een Engelsman. Onze tourguide voor de komende dagen was Bret, onze persoonlijke Tarzan. Met zo'n spierbundel bij ons moest het vast lukken om de Dingo's (wilde honden) bij ons weg te houden. Deze honden zijn namelijk niet vies van een stukje mensenvlees.
Na een auto tochtje van zo'n 10 minuten en een veerboot tocht van 20 minuten komen we aan op het grootste zandeiland ter wereld. De eerste stop is Lake Mc Kenzie, een groot meer waar we een frisse duik kunnen nemen. Na het zwemmen rammelt onze maag aardig dus we lunchen bij een afgesloten (ja, speciaal om de Dingo's buiten bereik te houden) picknickplaats. Na de lunch rijden we door naar het regenwoud. Onderweg treffen we op het strand nog baby schildpadden aan. Echt super vet om te zien hoe ze hun weg naar de zee zoeken en uiteindelijk opgaan in de immense waterhoeveelheid. De wandeling door het regenwoud is niet heel bijzonder, vooral omdat we ook al veel van het regenwoud hebben gezien in het noorden. Helaas hebben we opnieuw weinig geluk met het weer einde regen komt met bakken uit de lucht. We besluiten dus maar snel naar de camping te gaan, zodat we droog kunnen zitten. De dag wordt afgesloten met veel drank. We hadden van te voren al verhalen gehoord dat er tijdens dit soort trips veel wordt gedronken en ook wij ontkomen er niet aan. Na een aantal drankspelletjes begint de alcohol al goed zijn werk te doen bij iedereen. We besluiten allemaal onze tent maar op te zoeken, zodat we morgen weer fris en fruitig aan de ontbijttafel zitten.
Fris en fruitig zaten Jildau en ik de volgende ochtend zeker niet aan het ontbijt. Maar na een frisse douche voelen we ons een stuk beter en zijn we klaar voor een nieuwe dag. Deze beginnen we bij de Champagne pools. Het water van de zee kletst hier continue tegen de rotsen aan, waardoor er schuimkragen ontstaan en bubbels te zien waren, vandaar ook de naam Champagne pools. Echt een mooi gezicht en we hebben genoten van onze tijd daar. Daarna nemen we een kijkje bij een scheepswrak, dit schip is in 1937 gestrand en de resten van het schip kun je nog zien op het strand. Bizar om te bedenken dat dat eens een heel groot schip was. Na deze stop nemen we een kijkje bij Eli Creek, hier konden we ons mee laten voeren met de stroming helemaal naar het eind van de beek. Tot slot kunnen we nog een duik nemen in Lake Allom, hier zwemmen allemaal kleine schildpadden rond. Hier zijn weergoden ons wederom niet goed gezind en de regen komt weer met bakken uit de lucht. We gaan dus weer snel terug naar de camping. Daar sluiten we onze dag af met een BBQ en wederom een aantal drankspelletjes.
De laatste dag op het eiland nemen we nog een kijkje bij Lake Wabby. Om daar te komen moeten we eerst 40 minuten bergopwaarts lopen, maar dit blijkt meer dan de moeite waard te zijn. We zien enorme zandvlaktes en zandduinen en daar achter is het meer. Echt een schitterend gezicht. Je krijgt bijna het idee dat je in de woestijn terecht bent gekomen. Nadat we hier hadden gezwommen en de tocht naar beneden weer hadden afgelegd gingen weer terug naar het vaste land. Al met al was het een fantastisch weekend. Wat vooral erg leuk was, was het feit dat we zelf in een 4x4 auto rond mochten rijden op het eiland, wat vooral betekent over het strand rijden en over hobbelige wegen.
Eenmaal terug bij het hostel wacht er opnieuw een onaangename verrassing op ons. Ditmaal geen parkeerboete, maar een lekke band. We besluiten onze vrouwelijke charmes maar weer eens in de strijd te gooien. We vragen de Engelse jongen van onze groep of hij ons kan helpen met verwisselen van de band. Gelukkig weet hij wel hoe je de band moet verwisselen, want ik heb geen flauw idee. Het was in ieder geval een goede les. Maar mochten jullie denken dat ik het in het vervolg zelf ga doen, ik denk het niet.. Ik blijf de mannen daar toch gewoon voor 'misbruiken' ;)
-
25 Februari 2014 - 08:57
T. Baukje:
Wat in ervaringen en yndrukken belibje jimme dêre. En dat wij der ek fan genietsje meie troch dyn ferslach. Tige tank en noch in goede reis. -
25 Februari 2014 - 10:22
Janke:
Haha, mooi verhaal weer Mirjam! Enne als we mannen voor onze klusjes kunnen gebruiken dan moeten we dat toch doen! Dat hoort toch zoo. Ik ben super benieuwd naar alle foto's die bij deze verslagen horen! xxx -
25 Februari 2014 - 12:36
Nienke Dantuma:
Nounou...die Engelsman had het met jullie te verduren. Want ik weet maar al te goed hoe jouw kieskeurigheid kan zijn! :P En wat zijn jullie beide toch een stel geëmancipeerde vrouwen. Haha, maar leuk om te lezen dat het zo'n geslaagd weekend was. Jullie zitten geloof ik nu in Nieuw-Zeeland, ben benieuwd naar de eerste verhalen uit dit nieuwe land. XX -
25 Februari 2014 - 14:03
Mem:
Prachtig mooi om je verhaal te lezen!! Zijn we weer even bijgepraat. Jou kieskeurigheid dus nog niet afgeschud. Al vond ik de foto van jullie laatste maal in Australië niet echt uitnodigend. Hoop dat het goed heeft gesmaakt. Op naar de nieuwe indrukken in Nieuw Zeeland. Blijf genieten!!! -
07 April 2014 - 19:14
Jan :
wol wat let mei myn reaktie, mar it is in moai ferslag fan jimme reis. elke dei wer oare aventoeren. It giet jimme goed, noch in protte wille, xxx heit
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley