Maleisië

Maleisië was vooraf niet door ons ingepland, maar uiteindelijk zijn we er toch beland. We hadden een enkeltje geboekt richting Kuala Lumpur, om zo de Thaise immigratiedienst te bewijzen dat we binnen vier weken het land weer zouden verlaten. Hier zouden we echter geen gebruik van maken, aangezien dit niet helemaal in onze plannen paste. Maar toen Jildau hoorde dat Wouter, een vriend van haar broertje, voor half jaar naar Kuala Lumpur zou verhuizen, begon het idee te ontstaan om een paar daagjes bij hem op bezoek te gaan. Een paar Facebook berichtjes later was het allemaal geregeld en konden Jildau en ik ons ticket terug ook boeken.

Op 22 april vliegen we vroeg in de ochtend naar Kuala Lumpur. Het is even stressen geblazen op het vliegveld aangezien we van het ene vliegveld naar de andere moeten met een gratis shuttlebus. Eenmaal op het vliegveld blijkt deze bus nog knap lastig te vinden en met het gebrekkige Engels van de Thaise mensen is het vrij moeilijk om duidelijk te krijgen waar we naartoe willen. Uiteindelijk komen we op de minuut nauwkeurig aan bij de shuttlebus en vertrekken we dus gelijk zodra wij de bus ingestapt zijn. Een klein uurtje later komen we op het andere vliegveld aan waar we gelijk in kunnen checken zonder eerst in de rij te hoeven staan, aangezien we geen bagage in hoeven te checken. De backpacks laten we namelijk een paar daagjes in Bangkok en de komende dagen moeten we het alleen met onze rugzak zien te redden. Uiteindelijk zijn we nog mooi op tijd op het vliegveld en hebben we nog even tijd om een beetje rond te kijken en een ontbijt te scoren.

Na een vlucht van zo'n drie uren komen we aan op Kuala Lumpur Airport, vanaf hier nemen we een bus die ons in een uurtje naar het centrum van Kuala Lumpur brengt. Hier vandaan moet het nog een klein stukje lopen zijn naar het appartement van Wouter, maar aangezien we niet precies weten welke kant we op moeten, lopen we natuurlijk eerst een aantal keren verkeerd voordat we bij het appartementencomplex aankomen. En wat voor een appartementencomplex, het is mega hoog complex met op het dak een zwembad en een sauna, oftewel een prima plek om een paar daagjes te vertoeven. Nadat we de tassen in het appartement hadden gedumpt gingen we de buurt verkennen. We bleken in Little India te zitten, oftewel een buurt met allemaal Indische winkeltjes en restaurantjes en de daarbij horende kleuren en de Indische muziek. Het voelt net alsof ik in India ben in plaats van in Maleisië. Het dit voorproefje van India bevalt me wel, dus India blijft als bestemming nog wel even op mijn reislijstje te staan.

Als Wouter op het eind van de middag terugkomt uit het werk neemt hij ons mee naar de Chinese buurt van Maleisië. Ik laat me vertellen dat Maleisië een mix is van Maleiers, Chinezen en Indiërs, dus vandaar ook deze verschillende buurten in Kuala Lumpur. Wij nemen plaats in een restaurantje, waar het terras geheel op de weg geplaatst is. Het klinkt misschien vreemd, maar in deze straat is dat heel normaal, de hele straat is namelijk volgebouwd op een klein strookje na waar de auto's nog gewoon rijden. Best een grappig gezicht. Het eten zelf is voor mij niet zo'n groot succes, de Chinees hier is hier toch heel anders dan de Chinees in Burgum, hahaha! Na het eten nemen we nog een kijkje in de uitgaansstraat van Kuala Lumpur. Hier strijken we neer in een Ierse pub, waar we genieten van de voordelen van het vrouw zijn. Het is namelijk ladiesnight en dit betekent voor ons twee gratis cocktails bij aankoop van onze eerste cocktails, die ook nog eens twee halen een betalen zijn, prima deal dacht ik zo! Al met al wordt het een gezellig avondje, maar we maken het niet te laat, aangezien Wouter de volgende dag gewoon weer vroeg aan het werk moet.

Nadat Jildau en ik de volgende ochtend eerst uitgeslapen hebben gaan wij de stad verder verkennen. Kuala Lumpur staat bekend om de Petronas Twin Towers en die wouden wij dan ook wel eens van dichtbij bekijken. Maar voordat we daar naartoe gaan nemen we eerst een kijkje bij de art gallery (waar we alleen heen gaan om op de foto te gaan met het I <3 KL beeld) en het onafhankelijkheidsplein. Daarna nemen we de skytrain naar de Twin Towers, waar we helaas teleurgesteld worden, want een tochtje naar boven zit er niet in. De tickets zijn tot zaterdag allemaal al uitverkocht, dus dat wordt niks meer voor ons. Gelukkig heeft Wouter nog een goed alternatief voor ons in petto en neemt hij ons, na eerst een heerlijk hapje Indisch eten (nooit geweten dat de Indische keuken zo lekker is!!), mee naar een skybar. Deze bar fungeert overdag als helikopter platform, maar wordt 's avonds omgebouwd tot bar. Onder het genot van een cocktail genieten we van het super mooie uitzicht over de hele stad!

De volgende dag hangen Jildau en ik de toerist uit in de hop on, hop off bus, die langs alle bezienswaardigheden van Kuala Lumpur rijdt, ideaal voor luie toeristen zoals wij. De eerste stop waar wij van de bus afspringen is bij het nationaal paleis. Hier schieten we een paar fotootjes voor in het album en doen we een poging om de wachtmeesters aan het lachen te brengen en zo waar lukte het ons ook nog om een glimlach terug te krijgen van een van deze mannetjes. Missie geslaagd, dus we kunnen weer in de bus. Dat is ook maar een geluk, want inmiddels komt de regen weer eens met bakken uit de hemel vallen. We vervolgen onze weg naar de nationale moskee. Hier toveren we onszelf om tot ware moslima's in de paarse gewaden. Al doen ze me eerder denken aan de zusters uit Sisters act. In de moskee nemen we een kijkje in de gebedsruimte en krijgen van Fatima een uitgebreide uitleg over datgene wat we zien en over het moslim geloof.

Na deze culturele stops wordt het weer tijd voor een nieuwe shopsessie. De volgende twee stops waren namelijk Chinatown en de Central Market. Hier komen we met volle tassen en een lege portemonnee weer vandaan. Oftewel hoogtijd om weer huiswaarts te keren. Hier zat Wouter al op ons te wachten om ergens een hapje eten te gaan scoren. Opnieuw laat ik me verwonderen door het lekkere Indische eten. Na het eten nemen een verfrissende duik in het zwembad. Helaas is het zwembad wel erg fris, aangezien er nogal wat regen is gevallen vandaag. We besluiten de sauna dus ook gelijk maar even uit te proberen om weer lekker op te warmen. Wat kan het leven soms ook heerlijk zijn en wat een geluksvogels zijn wij ook met zo'n 'homestay'.

Vrijdagochtend vroeg vertrekken we met de trein richting de Batu Caves. Dit is een tempel die in een grot is gebouwd. En niet zomaar een grot, nee een grot die je bereikt na 272 traptreden, een hele onderneming dus nog. Maar voordat we überhaupt nog maar traptrede op zijn geklommen worden we aangesproken door een meisje van Jakarta. Jildau met haar 1.80 is namelijk een hele bijzondere verschijning voor haar en ze zou graag even met haar op foto willen. En ja, voor fans maakt Jildau altijd even tijd ;). Het blijft echter niet bij dit ene meisje, want ze neemt ook gelijk nog een stel vrienden mee die een voor een met ons op de foto willen. Best een hilarisch moment en als afsluiter ga ik nog even met deze fanclub op de foto. Daarna klimmen we de treden op en laat me verassen door de apen die ineens van de trappen af komen lopen. Ik vind het eerlijk gezegd maar niks die apen, ze zijn zo onvoorspelbaar en zwermen om je heen op zoek naar eten en drinken die ze af kunnen pakken. Eenmaal boven verbaas ik me over wat er allemaal te zien. Best bijzonder dat ze zo'n tempel daarboven gebouwd hebben. Maar ja, tempels kunnen mij niet heel erg lang boeien dus we staan alweer snel beneden aan de trappen.

Onze 'vakantie' in Kuala Lumpur sluiten we in stijl af met een avondje in de bioscoop en in de kroeg. Met z'n drieën maken we er nog een gezellig avondje van. Een mooie afsluiter van een gezellig midweekje in Kuala Lumpur.

Voordat we de volgende ochtend vertrekken naar het vliegveld brengen Jildau en ik nog een bezoekje aan het winkelcentrum. Hier scoort Jildau nog een paar nieuwe Allstars en een nieuwe camera. Zo kunnen we nog mooiere foto's maken voor het thuisfront. Daarna nemen we afscheid van Wouter en bedanken we hem hartelijk voor zijn gastvriendelijkheid. We nemen de bus weer naar het vliegveld om een uur later op het vliegveld te ontdekken dat we, ondanks de waarschuwingen van Wouter, op het verkeerde vliegveld staan. Oftewel de stress slaat alweer toe, aangezien we nog maar een kleine twee uur hebben voordat het vliegtuig de lucht in gaat. Op het vliegveld vliegen we heen en weer, eerst op zoek naar een taxi en vervolgens op zoek naar een pinautomaat die wij met onze Rabopas kunnen gebruiken. Dit laatste blijkt erg lastig, zo niet onmogelijk op dit vliegveld, dus besluiten we om onze Thaise Bahts om te wisselen voor Maleisische Ringitts (het reizen maakt ons steeds creatiever ;)). We snellen weer naar de taxi standplaats en duiken de eerste de beste taxi in. We laten de taxichauffeur duidelijk weten dat we nogal haast hebben, dus hij drukt de gaspedaal nog eens extra in voor ons. Gelukkig komen we nog op tijd aan op het andere vliegveld en hebben we zelfs nog tijd om nog een hapje eten te scoren, voordat we de lucht in gaan. Eind goed al goed!